کرم و سخاوت امام رضا (ع)

 در مناقب از یعقوب بن اسحاق نوبختى نقل شده است که گفت: مردى به ابو الحسن رضا (علیه السلام) برخورد کرد و گفت: به قدر مردانگى‏ ات بر من ببخش. امام گفت: به این مقدار ندارم. مرد گفت: به قدر مردانگى خودم ببخش. امام فرمود: این قدر دارم. سپس فرمود: اى غلام دویست دینار به او بده.
همچنین در مناقب از یعقوب بن اسحاق نوبختى نقل شده است که امام رضا (علیه السلام) تمام ثروت خود را در روز عرفه تقسیم نمود. پس فضل بن سهل به وى گفت: این ضرر است. امام فرمود: بل سود و بهره است. چیزى را که پاداش و کرامت‏ بدان تعلق مى‏ گیرد ضرر محسوب مکن.
کلینى در کافى به سند خود از الیسع بن حمزه نقل کرده است که گفت: در مجلس ابو الحسن رضا (علیه السلام) بودم. مردم بسیارى به گرد آن حضرت حلقه زده بودند و از وى درباره حلال و حرام پرسش مى‏ کردند که ناگهان مردى بلند قامت و گندمگون داخل شد و گفت: السلام علیک یا بن رسول الله. من یکى از دوستداران تو و پدران و نیاکان تو هستم، من از حج‏ باز مى‏ گردم و خرجى خود را گم کرده ‏ام و با آنچه همراه من است نمى ‏توانم به یک منزل هم برسم، پس اگر صلاح بدانى که مرا به دیارم روانه کنى که براى خدا بر من نعمتى داده ‏اى و اگر به شهرم رسیدم آنچه از تو گرفته‏ ام به صدقه مى ‏دهم. امام (علیه السلام) به او فرمود: بنشین خدا تو را رحمت کند. آنگاه دوباره با مردم به گفت و گو پرداخت تا آنان پراکنده شدند و تنها سلیمان جعفرى و خیثمه و من مانده بودیم پس امام فرمود: اجازه مى ‏دهید داخل شوم سلیمان گفت: خداوند فرمان تو را مقدم داشت. پس امام برخاست و به اتاقش رفت و لختى درنگ کرد و سپس بازگشت و در را باز کرد و دستش را از بالاى در بیرون آورد و پرسید: آن خراسانى کجاست؟پاسخ داد: من اینجایم. فرمود: این دویست دینار را برگیر و در مخارجت از آن استفاده کن و بدان تبرک جو و آن را از جانب من به صدقه بده. اکنون برو که نه من تو را ببینم و نه تو مرا. مرد بیرون رفت. سلیمان به آن حضرت عرض کرد: فدایت‏ شوم بخشش بزرگى کردى و رحمت آوردى، پس چرا چهره از او پوشاندى؟فرمود: از ترس آن که مبادا خوارى خواهش را در چهره او ببینم. مگر این سخن رسول خدا را نشنیدى که مى‏ گوید: آن که به نهان نکویى آورد با هفتاد حج‏ برابرى مى‏ کند و آن که پلیدى و زشتى را اشاعه مى‏ دهد، مخذول وخوار است و کسى ‌که در نهان گناه کند، آمرزیده است.

کتاب_نردبان_اسمان

مجموعه ای از درس های اخلاق حضرت آیت الله بهاءالدینی قدس سره)
مولف: سید رضا بهاء الدینی
تحقیق و تنظیم کتاب: اکبر اسدی
ناشر کتاب : پارسایان
کتاب حاضر مجموعه ای از گفتارهای عارف وارسته، فقیه متأله، آیت الله بهاءالدینی است که در جلسات اخلاق شبهای جمعه ایشان در سالهای دفاع مقدس برای طلاب علوم دینی ایراد شده است. این مجموعه که شامل 64 گفتار است در موضوعات متنوع اخلاقی در عین کوتاهی و صراحت و صمیمیت، حاوی نکات بسیار سودمندی است برای کسانی که به دنبال رشد معنوی هستند.
با اینکه سرتاسر جهان مملو از آیات الهی است، این بشر خدا را نمی بیند. چرا؟ برای اینکه گرفتار پول و شهوت و مقام است. گرفتار صفات حیوانی است. اینها مانع هستند.

#گزیده_کتاب

اروپایی ها می گویند: ما با همه صنایع و اختراعاتمان، هواپیما و اتم، خدایی را که مسلمان ها به آن دعوت می کنند نفهمیدیم. بله! نباید هم بفهمید! مسیر حق شناسی ، مسیر شرق و غرب نیست. مسیرش مسیر انبیا و اولیاست. مسیر تهذیب و تزکیه است. باید فحش ندهی! غیبت نکنی! می گویی : نمی توانم! پس همین جا بمان و اسیر لجام شیطانی باش! وقتی این لجام ها را پاره کردی و از هوی و هوس آزاد شدی، آنگاه خدا را می فهمی.

​

امام صادق علیه السلام :
مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهلِهِ زادَ اللّه‏ُ فى عُمُرِهِ؛
هر كس به شايستگى در حقّ خانواده ‏اش نيكى كند، خداوند عمر او را زياد مى ‏كند.
كافى(ط-الاسلامیه) ج8، ص219، ح269

امام صادق علیه السلام :
لَا تَدَعْ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام وَ مُرْ أَصْحَابَكَ بِذَلِكَ يَمُدُّ اللَّهُ فِي عُمُرِكَ وَ يَزِيدُ اللَّهُ فِي رِزْقِكَ وَ يُحْيِيكَ اللَّهُ سَعِيداً وَ لَا تَمُوتُ إِلَّا سَعِيداً [شَهِيداً] وَ يَكْتُبُكَ سَعِيدا
زيارت امام حسين علیه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى‏ ات را زياد مى ‏كند و زندگى ‏ات را همراه با سعادت مى ‏كند و جز سعادتمند نمى ‏ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى ‏كند.
كامل الزيارات ص 152

حکمت 281 :
وَ قَالَ [علیه السلام] لَیْسَتِ الرَّوِیَّةُ کَالْمُعَایَنَةِ مَعَ الْإِبْصَارِ فَقَدْ تَکْذِبُ الْعُیُونُ أَهْلَهَا وَ لَا یَغُشُّ الْعَقْلُ مَنِ اسْتَنْصَحَهُ .
برترى عقل از مشاهدة چشم(علمى)
و درود خدا بر او، فرمود: اندیشیدن همانند دیدن نیست، زیرا گاهى چشم ها دروغ مى نمایاند ، اما آن کس که از عقل نصیحت خواهد به او خیانت نمى کند.