ایت الله العظمی مرعشی

نکند این شخص محترم امام زمان (عج ) باشد:
معظم له نقل کرده اند که : وقتی در سامراء اقامت داشتم ، شبی برای زیارت حضرت سیّد محمّدعلیه السّلام از سامراء بیرون رفته و راه را گم نمودم . پس از یاءس از زندگی خود بخاطر تشنگی فوق العاده و گرسنگی ورزیدن باد سموم در قلب الاسد، بیهوش شده روی خاکهای گرم افتادم ؛ ولی دفعتاً چشم باز کردم و سر خود را بر زانوی شخصی دیدم . آن شخص کوزه آبی به لب من رسانید که تاکنون نظیر آن آب را در گوارایی و شیرینی نیاشامیده بودم . پس از خوردن آب ، سفره نان را باز نمودم . دو - سه قرص نان ارزن در آن بود. پس از صرف غذا، آن مرد عرب به من فرمود: نهری جاری در اینجا وجود دارد. خود را در آن شستشو بده . من گفتم : در اینجا نهری نیست وگرنه من این قدر تشنه نمی شدم که مشرف به هلاکت باشم .آن مرد عرب فرمود: این آب است که در اینجا جاری است . من به مجرد صادر شدن این کلمه از آن شخص عرب ، دیدم در آنجا نهر باصفایی است و تعجّب کردم که نهر آب در کنار من بوده و من از تشنگی و عطش بسیار، نزدیک به هلاک شدن بوده ام ! سپس آن مرد عرب از من پرسید قصدکجا داری ؟ گفتم حرم مطهّر سیّد محمّدعلیه السّلام آن شخص عرب فرمود: این هم حرم سیّد محمّد است . من مشاهده کردم ، دیدم نزدیک بقعه سیّد محمّد هستم و حال آنکه محلی که در آنجا راه را گم کرده بودم قادسیه بود و مسافت فراوانی از آنجا تا مرقد سیّد محمّد وجود داشت . در فاصله مصاحبت با آن مرد عرب از وی استفاده فراوان بردم و مطالبی چند را برایم توضیح داد. از سفارشها و توصیه های وی تاءکید بر تلاوت قرآن مجید، انکار تحریف قرآن ، نیکی به والدین ، رفتن به زیارت بقاع متبرکه و امامزادگان ، احترام به ذریه علوی ، خواندن نماز شب ، ذکر تسبیح حضرت زهراعلیهاالسّلام و تاءکید در زیارت حضرت سیدالشهداءعلیه السّلام ود. در این هنگام به فکرم خطور کرد که نکند این شخص محترم همان امام زمان (عج ) باشد. با بروز این فکر در ذهنم ناگهان آن شخص عرب از نظرم ناپدید گردید و چقدر متاءسف شدم که یار در کنارم بود و گمشده ام را یافته بودم اما او را نشناختم .