امام علی عليه ‏السلام درباره بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند:

أرسَلَهُ عَلى حِينِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ و الدُّنيا كاسِفَةُ النُّورِ ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلى حِينِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها و إياسٍ مِن ثَمَرِها ؛ ‏

خداوند او را در زمانى فرستاد كه روزگارى بود پيامبرى برانگيخته نشده بود ، و مردم در خوابى طولانى به سر مى ‏بردند.
و فتنه‏ ها بالا گرفته و كارها پريشان شده بود، و آتش جنگ‏ ها شعله مى‏ كشيد، و دنيا بى فروغ و پر از مكر و فريب گشته، برگ ‏هاى درخت زندگى به زردى گراييده و از به بار نشستن آن قطع اميد شده بود.

نهج البلاغه، خطبه 89